مسروپ مقدس، تنها کلیسای مشهد، نیمه فعال است 
زمستان‌نشین و تابستان‌نشین خاص خانه اردکانیان 
حسین طیبی آقای گل فوتسال آسیا و محله طلاب است
اگرچه رشته فوتسال طرفداران پروپا قرص خود را پیدا کرده، اما باید قبول کرد این رشته ورزشی که بسیاری از کارشناسان آن را مهیج‌تر و متفکرانه‌تر از فوتبال می‌دانند، هنوز نتوانسته همپای فوتبال و مختصات عریض و طویل آن رشد پیدا کند.
بی‌شک در این وضعیت، تیم‌ها و ستارگانشان نیز برای مردم کمتر شناخته شده‌اند.
این مهجور ماندن فوتسال که آن را «فوتبال شطرنجی» نیز می‌خوانند، حتی در کنار رشد سریع و ستودنی حسین طیبی، باعث شده تا بسیاری از همشهریان و چه بسا هم‌محله‌ای‌های این جوان موفق محله طلاب که حالا چندسالی است ساکن محله زیباشهر مشهد است، آن را نشناسند.
روز‌های دیوارنویسی یادش به خیر
سال‌ها پیش که هنوز تلویزیون ۲۴ ساعته برنامه نداشت و آمدن شبکه سه سیما تحولی بزرگ برای رسانه ملی محسوب می‌شد، بهترین برنامه تلویزیون برای بزرگ‌تر‌ها اخبار بود و کمتر جوان و نوجوانی را می‌توانست جذب جادوی خود کند.
یک توپ پلاستیکی سه جلد و چهارتا آجر برای مشخص کردن دروازه‌ها و یارکشی نفرات تمام لذت ساعت‌های تعطیل علاقه‌مندان به فوتبال بود. آن روزها، آسفالت خوب شهر را می‌توانستی از آسفالت‌باز‌های فوتبالی بپرسی.
زمین‌های مقابل ایستگاه راه‌آهن، مهدِ همه گل‌کوچک‌باز‌های مشهدی بود که ساعت‌ها لذت بازی عطششان را سیراب نمی‌کرد. روز‌های کفش‌های چینی، دبل و اسپورتکس سال‌هاست که تمام شده.
روز‌های دیوارنویسی‌های «تیم ما آماده مسابقه است» و تیر دروازه به دوش راهی کوچه‌ها شدن دیگر برای خیلی‌ها خاطره‌ای دور محسوب می‌شود.
زمین‌های خاکی شهرمان روزگاری چهره‌هایی، چون خداداد، عنایتی و باقر احمدی را به کشور معرفی کرد و امروز، آسفالت‌های کوچه‌پس‌کوچه محله‌ها ستارگانی، چون حمید شاندیزی، مصطفی و حمید طیبی را.
عاشق بچه‌های محله‌ام هستم
هنوز هم آسفالت محله قدیمش (طلاب و خیابان وحید) را مثل کف دستش بلد است. استعداد حسین را قبل از هر کسی بچه‌های محله‌اش کشف کردند، آنجا که در ۱۰سالگی برای بازی در تیم بزرگ‌تر‌ها و انتخاب او به عنوان هم‌تیمی همواره بین بچه‌های محله کشمکش بود.
شاید بتوان حمید، برادر بزرگ‌تر حسین را اولین مربی او لقب داد. حمید خیلی پیشتر از اینها «طیبی‌ها» را در «فوتسال آسفالتی» بر سر زبان‌ها انداخته بود.
بعد از هر بازی با دقت اشتباهات حسین را به او تذکر می‌داد و همین توجه و دقت حمید باعث می‌شد که حسین ساعت‌ها بعد از بازی به تمرین حرکات پا به توپ بپردازد.
ملی‌پوش فوتسال محله طلاب که چند سالی است در امامت۳۳ ساکن است، افتخار بچه‌های محله‌اش محسوب می‌شود و بیشتر وقت خود را هنگامی که در مشهد است با همین بچه‌های قدیمی محله سپری می‌کند و خودش را جدا از آنها نمی‌داند.
«حیدریان» جدید فوتسال وارد می‌شود
حسین طیبی فوتبال حرفه‌ای‌اش را با تیم علم و ادب مشهد آغاز کرد. علم و ادبی که پیشینه زیادی در فوتسال مشهد داشت و قدیمی‌تر‌ها آن را با نام «سیروسفر» می‌شناختند.
او درخصوص ورودش به فوتسال حرفه‌ای می‌گوید: «ورودم به فوتسال حرفه‌ای را مدیون حمید بی‌غم و آقای شمس هستم. آقای شمس در آن زمان که سرمربی تیم علم‌وادب بود، در بازی دوستانه تیم منتخب آموزشگاه‌ها و امید علم‌وادب، بازی مرا در سالن کارگران دید و انتخابم کرد.
پس از پایان بازی، حمید بی‌غم سرمربی امید‌های باشگاه به سراغم آمد و این خبر را به من داد که بسیار خوشحال‌کننده بود. مدتی با تیم امید تمرین کردم تا با نظر آقای شمس به تمرین تیم بزرگسالان و در نهایت ترکیب بزرگسالان اضافه شدم.»
حسین طیبی با درخشش بی‌نظیرش در تیم علم‌وادب مشهد در لیگ‌برتر ۸۷ تحسین کارشناسان را برانگیخت تا آنجاکه شمس، مربی وقت تیم ملی از وی به‌عنوان «حیدریان جدید» نام برده و وی را ستاره جدید فوتسال ایران خطاب کرد.
حسین، بازیکن مشهدی فوتسال ایران است که در ۱۹ سالگی پیراهن همه رده‌های ملی را برتن کرده است.
آقای گل فوتسال آسیا
او با تکنیک خاص خود که از بازی بر روی آسفالت بی‌رحم کوچه‌ها به‌دست آورده بود و از جمله استعداد‌های رشته فوتسال محسوب می‌شد، خیلی زود راهی تیم‌های متمول فوتسال کشور شد و با قرارداد‌هایی در خورتوجه توانست افتخارات بسیاری در فوتسال باشگاهی به‌دست آورد.
ملی‌پوش مشهدی فوتسال کشورمان سابقه بازی در تیم‌های علم و ادب مشهد، فرش‌آرای مشهد، فولاد ماهان اصفهان و گیتی‌پسند اصفهان را داراست و در حال حاضر یک فصل دیگر با تیم گیتی‌پسند قرارداد دارد.
حسین طیبی با تیم گیتی‌پسند، قهرمانی لیگ برتر فوتسال و قهرمانی باشگاه‌های آسیا را در کارنامه خود دارد و در لیگ چهاردهم فوتسال با ۱۷ گل زده در تیم گیتی‌پسند از جمله گل‌زنان برتر این مسابقات بود.
بازیکن ۲۴ساله تیم ملی فوتسال ایران و گیتی‌پسند به‌عنوان آقای گل و بهترین بازیکن مسابقات فوتسال بازی‌های داخل سالن آسیا انتخاب شد.
حسین طیبی ستاره تیم فوتسال گیتی‌پسند پس از بازی‌های درخشان خود در بازی‌های اخیر تیم ملی به‌عنوان چهره هفته سایت باشگاه گیتی‌پسند نیز انتخاب شد.
طیبی با ۱۱گل زده به‌عنوان آقای گل و همچنین بهترین بازیکن مسابقات آسیایی انتخاب شد
هنوز چند روزی از این انتخاب نگذشته بود که این بازیکن ۲۴ساله با ۱۱گل زده به‌عنوان آقای گل و همچنین بهترین بازیکن مسابقات انتخاب شد. این مسابقات با قهرمانی ایران در دیدار پایانی مقابل ژاپن با نتیجه ۲ بر ۱ به پایان رسید.
ازعلم وادب تا نوریل نیکل روسیه
حسین طیبی که عنوان آقای گل و بهترین بازیکن بازی‌های آسیایی داخل سالن کره جنوبی را به‌دست آورد به اعتقاد بیشتر کارشناسان می‌تواند بالاخره بعد از چند سال خیال همه را بابت جانشینی مطمئن برای وحید شمسایی در تیم ملی راحت کند.
او درخصوص عنوان آقای گل و بهترین بازیکن مسابقات و همچنین کاندید شدن برای بهترین بازیکن فوتسال آسیا می‌گوید: «این دو عنوان با سعی و تلاش تیم به دست آمد.
امتیازی هم که در این بازی‌ها به بازیکنان دادند، در معرفی برترین فوتسالیست آسیا نقش بزرگی دارد. من به اتفاق محمد طاهری و رافائل هنمی از ژاپن در جمع سه بازیکن برتر قرار گرفتیم و بیشترین امتیاز هم به بنده تعلق گرفت.
من دنبال این چیز‌ها نیستم و موفقیت تیم ملی برایم مهم‌تر است. در مرحله اول خوشحالم که مقام قهرمانی را کسب کردیم و دوباره نگاه‌ها به سمت فوتبال ایران برگشت.
اگر بگویم عنوان بهترین بازیکن آسیا را دوست ندارم، دروغ گفته‌ام.
من همه تلاشم را می‌کنم تا عنوان مرد سال آسیا را به دست آورم، اما باید بگویم که کار سختی در پیش دارم و باید با محمد طاهری که یکی از بهترین‌های دنیاست و همچنین رافائل هنمی که در سال۲۰۱۲ این عنوان را به دست آورده، برای به دست آوردن این عنوان رقابت کنم.»
لحظه شماری برای لژیونرشدن
طیبی با تیم نوریل نیکل روسیه به توافق اولیه رسیده و برای بازی در کنار مصطفی نظری در این تیم باید رضایت باشگاه گیتی‌پسند را بگیرد. اگر این اتفاق بیفتد، طیبی برای ماندگار شدن به اروپا می‌رود.
البته طیبی پیش از این از تیم انرژی اوکراین نیز پیشنهاد خوبی داشته که بعد از کش‌و‌قوس‌های فراوان به نتیجه مطلوب نرسیده است.
«پیشنهاد خوبی از تیم نوریل نیکل روسیه دارم و می‌خواهم در اروپا بازی کنم. اما هنوز یک سال از قراردادم با گیتی‌پسند مانده است.
صحبت‌های امیدوارکننده‌ای با تیم روسی و مدیریت باشگاه انجام شده و سرمربی تیم هم برایم شرطی گذاشته و گفته که در صورت بازی در جام باشگاه‌های آسیا می‌توانم به روسیه بروم.
درحال حاضر همه تلاشم معطوف به مسابقات باشگاه‌های آسیاست و خوب تمرین می‌کنیم که بتوانیم از قهرمانی سال گذشته خودمان و ایران دفاع کنیم.
قهرمانی در این مسابقات از جمله عوامل موثر در انتخاب بهترین بازیکن آسیاست که امیدوارم با قهرمانی در این بازی‌ها به این افتخار هم دست پیدا کنم.»
وی درباره داشتن پیشنهاد از باشگاه‌های روسی عنوان کرد: «من با گیتی‌پسند قرارداد دارم، اما به دنبال رضایت‌نامه هستم تا به اروپا بروم.
صحبت‌هایی را انجام دادم و به احتمال ۹۰درصد به یک کشور اروپایی می‌روم. پس از بازگشتم از مسابقات باشگاه‌های آسیا صحبت‌های نهایی را با گیتی‌پسند انجام می‌دهم تا رضایت‌نامه‌ام را دریافت کنم.»
مشهدی‌ها برایم دعا کنید
«از شرایطم راضی هستم. برای رسیدن به این جایگاه خیلی زحمت کشیده‌ام و دوست ندارم در همین موقعیت متوقف شوم. هرچه دارم از لطف خدا و سلطان خراسان است که دلم برای حرمش تنگ شده.
بعد از خدا و علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع)، دعای خیر پدر و مادرم همیشه بدرقه راهم بوده و هر چه دارم از دعای این دو عزیز است و همین‌جا از آنها تشکرمی کنم.
من از یک خانواده ورزشی به اینجا رسیده‌ام و اگرچه موقعیت کنونی‌ام بسیار خوب است، نباید از یاد برد که روز‌های سخت بسیاری هم کشیده‌ام. من هیچ‌گاه آن روزها را فراموش نخواهم کرد.
از برادرم حمید که چه در زندگی ورزشی و زندگی شخصی همواره کمک‌هایش را از من دریغ نکرده است، سپاسگزارم و امیدوارم که بتوانم باعث سرفرازی خانواده و بچه‌های محله‌ام شوم. من بچه «طلاب» هستم و به این محله افتخار می‌کنم.
چندسالی است که ساکن محله زیباشهر هستیم، اما وقتی در مشهد هستم بیشتر وقتم را در منطقه طلاب با بچه‌های قدیمی محله‌مان می‌گذرانم و بیشتر برنامه‌های تمرینی و دویدنم را در محله فعلی و پارک ملت انجام می‌دهم. به همه هم‌محله‌ای‌ها و مشهدی‌های نازنین سلام می‌کنم و امیدوارم مرا از دعای خیرشان محروم نکنند.»
افتخار می‌کنم که مشهدی هستم
«چند سالی است که به خاطر فوتسال از شهرم دور شده‌ام و دلم بدجوری برای کوچه و خیابان‌های شهرم و گنبد طلای امام‌رضا (ع) و بچه‌های محله‌مان تنگ شده است.
البته الان هم هر فرصتی پیدا کنم به مشهد و دست‌بوسی پدر و مادرم می‌آیم. باید بگویم از اینکه مشهدی هستم، خیلی خوشحالم و به آن افتخار می‌کنم.
باور کنید دلم برای جام رمضان مشهد و سالن‌های پر‌نشاطش تنگ شده و همیشه به یاد آن روزها هستم که در مشهد و در ماه رمضان در سالن‌های شهرم بازی می‌کردم.»
* این گزارش پنج شنبه، ۲۴ مرداد ۹۲ در شماره ۶۶ شهرآرامحله منطقه ۱۱ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
